Ik doe het nu anders!

Gepubliceerd op: 12 september 2018 14:35

‘Ik was het ontschoten’ zegt Theo als blijkt dat hij een afspraak in het Taalhuis is vergeten. We maken meteen een afspraak dat we de taallessen met hem in de agenda van zijn telefoon zetten en dat er dan een melding krijgt. ‘Ik kan het niet altijd goed onthouden als zo’n afspraak al een week eerder is gemaakt.’ Theo is laaggeletterd …..

Theo wil heel graag beter mee kunnen doen. ‘Alles gaat nu met de computer. Je moet alles goed kunnen lezen. Eén letter verkeerd en het lukt niet. Ik heb nu in de spiegel gekeken en tegen mezelf gezegd dat ik dit ga veranderen. Ik wil beter leren lezen en schrijven.

’‘Vroeger was ik alleen goed in rekenen. Ik ging met mijn vader mee, die in de autohandel zat.’ Het afgesproken geld binnenkrijgen, motiveerde Theo om te leren rekenen. Hij keek bij zijn vader af hoe het werkte. De rest vond hij niks. ‘Mijn moeder bracht me naar school en ik ging er soms via de achterdeur meteen weer uit.’ Hij heeft nog twee jaar voortgezet onderwijs gehad. ‘Ik heb daar niks gedaan en geleerd.’ Daarna heeft hij vooral met verkeerde vrienden rondgehangen en wat klusjes gedaan. 

Vijf jaar geleden werd Theo ziek. Zijn nieren werkten bijna niet meer. Hij moest aan de dialyse, tenminste als hij stopte met het drinken van alcohol.  ‘Ik moest echt dingen anders gaan doen. Anders ging het helemaal fout. Ik had altijd steun van mijn ouders. Maar mijn moeder overleed toen ook nog.’ Inmiddels heeft Theo een nieuwe nier.  ‘Ik woon bij mijn vader. Ik kook en doe de boodschappen. Ik kan goed onthouden wat ik nodig heb en anders kan ik zo terug naar de supermarkt. Voor de administratie, officiële brieven en zo, kan ik niet bij mijn vader terecht want hij kan ook niet lezen of schrijven. We gaan allebei naar een buurman maar voor sommige privédingen is dat helemaal niet fijn.'

Theo wil zijn leven nu nog meer in eigen hand nemen. ‘Ik heb een betere gezondheid. Ik heb een slimme dochter waarvoor ik het beter wil doen. Via het Taalhuis krijg ik elke week les van een gepensioneerde schooljuf. Ze leert me de letters allemaal goed te schrijven en helpt me bij het lezen. Ik ben bang dat mensen me nu en vroeger dachten: ‘wat een ‘mongool’. Vroeger deed ik domme dingen en heb ik fouten gemaakt. Ik heb een ander leven en ik voel me gelukkig.'

Theo is niet de enige die problemen heeft met lezen en schrijven. Meer dan twee miljoen Nederlanders kunnen het ook niet zo goed. Als je wilt, kun je gratis hulp krijgen bij de taalhuizen van de bibliotheken. Bijvoorbeeld als je net als Theo de brieven en de krant niet goed kunt lezen. Hierdoor kan je makkelijker een schuld opbouwen. Omdat iemand je vraagt ergens een handtekening onder te zetten en je daardoor vastzit aan lening voor een hoge rente. Voor laaggeletterden is het ook lastig in het openbaar vervoer, bij het pinnen, en op het werk. Bijna bij alle klussen moet er wel eens iets op de computer worden ingevuld. En dan vraagt je kleinkind of je hem wilt voorlezen. Dan is het fijn als je zelf eerst leert lezen. 

 

Bovenstaand artikel is, met toestemming, overgenomen uit het UWOON magazine, editie augustus 2018

 

Het Taalhuis Noordwest-Veluwe (locatie Harderwijk) en UWOON starten samen als proef vanaf 10 september 2018 met een wekelijks spreekuur in Bibliotheek Harderwijk om woningzoekenden te helpen met het goed werken op de computer. Lees verder