Dat nu zo kalme water
Hier in Harderwijk
Dat was ooit een zee
Daar voeren vissers ver van huis
Ze zaten opgescheept
Met hoge golven

Dat nu zo kalme water
Hier in Harderwijk
Dat was ooit een zee
Er werd met gevaar gevaren
Veel vonden er het avontuur
En kwamen gehavend
Terug in de haven

Dat nu zo kalme water
Hier in Harderwijk
Dat was ooit een zee
Daar keken kinderen over uit
Ze keken uit
Naar hun vader
En vrouwen naar hun man

Dat nu zo kalme water
Hier in Harderwijk
Dat was ooit een zee
Daar zaten mannen in hetzelfde schuitje
Ze hoopten op een geslaagde vangst
Maar soms sloeg het weer om

Op dat toen zo wilde water
Hier in Harderwijk
Gingen vissers voor de vangst
Totdat de zee hen ving

Naomi Ramaker, 8 juni 2019
Ter gelegenheid van de kranslegging bij het herdenkingsmonument de ‘verdronken vissers’

Juniorstadsgedicht 1 - 2019